Skręcenia górnego stawu skokowego są podobnie jak kontuzje
kolana jednymi z najczęstszych kontuzji występujących w sporcie. Do skręcenia
stawu skokowego może dojść podczas rozgrzewki, zwykłego biegu oraz podczas
samej gry.
Górny staw skokowy tworzą w uproszczeniu: kość piszczelowa,
kość strzałkowa oraz kość skokowa. Ponadto w skład stawu skokowego wchodzi
torebka stawowa i więzadła.
Jak dochodzi do kontuzji stawu skokowego?
Typowym mechanizmem uszkadzającym staw skokowy jest
skręcenie kostki. Może to nastąpić podczas zwykłego biegu, kiedy źle postawimy
stopę oraz np. podczas treningu kiedy poruszamy się krokiem bocznym dostawnym,
ale proces wyhamowania jest zbyt gwałtowny i dochodzi do skręcenia stopy.
Co można uszkodzić?
Praktycznie wszystko :). Uszkodzone więzadła skokowe
(np. skokowo-strzałkowe), torebka stawowa oraz złamania kości strzałkowej
(częściej) lub piszczelowej (rzadziej) są typowymi objawami skręcenia stawu
skokowego.
Jak zdiagnozować?
Osoba, która skręciła kostkę raczej nie będzie w stanie kontynuować
treningu, biegu czy zwykłego chodu. Szybko dochodzi do obrzęku w okolicy kostki
przyśrodkowej lub kostki zewnętrznej. Obrzęk może powstać już kilka minut po
wypadku i jego rozmiar może być dużo większy od piłeczki pingpongowej.
U lekarza następuje najpierw badanie kliniczne, które jednak
bardzo często utrudnione jest obrzękiem i bólem pacjenta. Po wykluczeniu
złamana kości strzałkowej lub piszczelowej (co wbrew pozorem zdarza się
relatywnie często przy zwykłych skręceniach!)po zrobieniu zdjęcia rentgenowskiego,
następuje unieruchomienie stawu skokowego.
Jak leczyć?
Leczenie zależy od stopnia doznanego urazu. Przy naciągniętych
więzadłach następuje unieruchomienie kostki w łusce gipsowej na okres ok. 7 -10
dni.
Jeśli podczas badania klinicznego stwierdzono zerwanie
więzadła skokowo-strzałkowego – następuje unieruchomienie stawu na okres 6
tygodni. W przypadku kiedy obrzęk jest zbyt duży zakładana jest łuska gipsowa na
okres 4-7 dni, a następnie gips jest zamieniany na specjalną ortezę.
Taką ortezę należy nosić przez okres ok. 6 tygodni od czasu
urazu.
W przypadku złamania kości strzałkowej na wysokości
więzozrostu z kością piszczelową lub wyżej konieczna jest operacja.
Co dalej?
Ważnym elementem leczenia jest zachowanie karencji sportowej
na taki okres, na jaki zalecił nam lekarz. Więzadła są bardzo czułym elementem naszego
organizmu, często dochodzi do ponownych ich uszkodzeń, co może się zdarzać częściej
jeśli okres przerwy był zbyt krótki.
