Home Poradnik Trening na wiele piłek i wieloma piłkami - wybrane zagadnienia, cz.4

Sklep

MSTS"Stefanski"

 

 

Trening na wiele piłek i wieloma piłkami - wybrane zagadnienia, cz.4 PDF Print E-mail
Written by Zbyszek   
Friday, 20 November 2015 13:05

W kolejnych artykułach dzielę się raz jeszcze moją wiedzą w tym temacie.

Trening imipiłkowy  

 

Cz.1

Cz. 2 

 Cz.3

www.ustefiego.pl 

 Broszury szkoleniowe

 

Trening imipiłkowy  

 

Chciałbym przedstawić Państwu moją autorską metodę treningową, która jest połączeniem treningu imitacji i treningu na wiele piłek. Nazwałem ją treningiem imipiłkowym, które to określenie jest skrótem nazw wcześniej wspomnianych metod treningowych.

 

Trening imitacji i trening na wiele piłek są bardzo ważnymi, jeśli nie najważniejszymi metodami w nauczaniu i doskonaleniu techniki uderzeń. Pisałem o nich obszernie w rubryce "Poradnik" na naszej stronie.

 

Przez wiele lat stosowałem i stosuję wyżej wspomniane metody zamiennie na swoich zajęciach. Widząc jednak ich zalety dostrzegałem też równocześnie wady.

 

Trening imitacji jest monotonny, niechętnie wykonywany przez zawodnika i nie ma w nim kontaktu z piłką.

 

Z kolei w treningu na wiele piłek koncentracja na kontakcie piłeczki z piłeczką utrudnia zawodnikowi zwracanie uwagi na prawidłową technikę i korektywę pracy nóg, rąk i tułowia.

 

I tak z biegiem lat dojrzewał we mnie pomysł zastosowania tych dwóch metod jednocześnie.

 

Cel był i jest jasny: maksymalne wykorzystanie zalet treningu imitacji i treningu na wiele piłek przy jednoczesnym zniwelowaniu wad tych metod.

 

Przejdźmy więc do praktycznego wykorzystania metody treningu imipiłkowego.

 

Przedstawię to na konkretnym przykładzie, gdzie zawodnik ma problemy z prawidłowym wykonaniem kroku odstawno-dostawnego z głębokiego bekhendu do forhendu z zadaniem wykonania topspinu forhend.

 

Naturalnym ćwiczeniem mogącym pomóc w tym problemie jest popularny Falkenberg, czyli topspin bekhend (tb) - topspin forhend odwrócony (tfo) - topspin forhend (tf).

 

Teraz nastąpi szczegółowy opis metody treningu imipiłkowego w kolejnych następujących po sobie punktach na przykładzie powyższego ćwiczenia:

 

1. Zawodnik zaczyna wykonywać imitację ćwiczenia tb - tfo - tf. Powinien to wykonywać wolno koncentrując się na prawidłowej pracy nóg z przeniesieniem ciężaru ciała na lewą nogę (zawodnik praworęczny).

 

2. Gdy zawodnik zaczyna prawidłowo wykonywać ćwiczenie włączamy do niego piłeczki. Robimy to jednak stopniowo, bo ciągle zależy nam w tej fazie na prawidłowej pracy nóg. I tak po 3 uderzeniowym schemacie imitacji (tb-tfo-tf) następują znowu 2 zagrania bez piłki (tb-tfo), ale już trzecie zagranie (tf) grane jest z nagraną piłeczką. Czyli w tej fazie ćwiczenia, co 6 zagranie - w tym przypadku tf (po prawidłowo wykonanym kroku odstawno-dostawnym) jest połączeniem pracy nóg z kontaktem z piłeczką. Trener i zawodnik mają więc praktyczną możliwość zobaczenia i poczucia, czy cały ruch przy użyciu całego ciała jest prawidłowo wykonany.

 

3. Gdy zawodnik zaczyna prawidłowo wykonywać ćwiczenie piłeczka powinna być nagrywana częściej. Opiszę to w w następujących po sobie punktach:

 

a. 3 x imitacje uderzeń (tb-tfo-tf) - 1 imitacja uderzenia (tb) - 2 x razy z piłeczką (tfo-tf)

 

b. 3 x imitacje uderzeń (tb-tfo-tf) - 3 x razy z piłeczką (tfo-tf)

 

4. W tej fazie ćwiczenia zawodnik powinien już prawidłowo (po wykonywanych imitacjach) podchodzić na nogach do zagrań z piłką. Jednak cały czas gracz wykonuje ćwiczenie regularnie (choć zakładamy już, że prawidłowo) wiedząc też z jakiego miejsca stołu ma wykonać cały ruch. Dlatego żeby utrwalić prawidłowy ruch całego ciała trzeba następnie opisywane ćwiczenie trenować metodą imipiłkową w warunkach półnieregularnych i nieregularnych.

 

Znowu opiszę poszczególne fazy ćwiczenia w następujących po sobie fazach:

 

a. Zawodnik zaczyna wykonywać imitację ćwiczenia tb - tfo - tf. W pewnym momencie trener narzuca piłkę do głębokiego forhendu. Jednak robi to w momencie, kiedy zawodnik jest po imitacji tfo. Zawodnik ma za zadanie prawidłowo podejść do piłki i właściwie zagrać ją na drugą stronę. Na początku rzadko narzucamy piłkę do głębokiego forhendu, potem coraz częściej, widząc czynione postępy.

 

b. Zawodnik zaczyna wykonywać imitację ćwiczenia tb - tfo - tf. Trener narzuca już piłeczkę nie tylko do głębokiego forhendu w pewnym momencie, ale czyni to narzucając piłkę 2-3 i więcej razy pod rząd przeplatając to wykonywanymi imitacjami.

 

5. W tej fazie ćwiczenia zawodnik wykonuje imitacje ćwiczenia tb - tfo - tf, a trener narzuca piłkę z coraz większą częstotliwością w wybrane miejsce stołu

 

Na koniec jeszcze kilka uwag:

 

- efektem końcowym powinno być prawidłowe wykonanie ćwiczenia w warunkach imitacji i w warunkach kontaktu z piłką.

 

- cały czas można, widząc brak postępów, wrócić do wcześniejszej fazy ćwiczenia.

 

- nie przechodzić do następnej fazy ćwiczenia bez opanowania wcześniejszej.

 

- opisywana metoda jest najbardziej skuteczna w pracy z 1-2 zawodnikami w warunkach ciszy, spokoju i skupienia

Zbyszek Stefański