Trzeci muszkieter polskiego tenisa stołowego |
Written by Andrzej Krypel | |||
Monday, 22 February 2010 15:56 | |||
Rzecz o Stefanie Dryszelu. Obok Andrzeja Grubby i Leszka Kucharskiego, Stefan Dryszel z dorobkiem 25 medali w mistrzostwach Polski, należy do medalowej awangardy tenisa stołowego w Polsce. z cyklu: historia tenisa stołowego
Plebiscyt zdecydował, że tenisistą stołowym 70-lecia Śląskiego Związku Tenisa Stołowego, został Stefan Dryszel. Był zawodnikiem AZS Gliwice, wielokrotnym medalistą Mistrzostw Śląska, Mistrzostw Polski, medalistą Mistrzostw Świata i Europy. Toczył wspaniałe, porywające kibiców pojedynki w Superlidze Europejskiej – I miejsce w 1985/86r i '86/87r, w składzie z Jolantą Szatko, Andrzejem Grubbą i Leszkiem Kucharskim. A te osiągnięcia i wydarzenia sportowe, były zasłużenie pomostem do 12-letniej opieki trenerskiej nad reprezentacją Polski seniorów. Zanim to nastąpiło, pierwsze kroki przy stole pingpongowym stawiał mając 9 lat. W świetlicy “Ruchu” w Stanicy k/Gliwic - tam pracowała mama Stefka – ze starszym bratem i kolegami chodził poodbijać. Pierwsza rakietka, pierwsze spotkania klubowe i wtedy jego talent dostrzegł działacz gliwickiego tenisa stołowego – Mieczysław Pięta. Trenując w Gliwicach, podstaw techniki nauczał go nieżyjący już trener AZS'u – Kornel Kubaczka. Zmiany te nie mogły nie wpłynąć na rozwój jego talentu. Po dwóch latach solidnego treningu, w wieku 14 lat zostaje Mistrzem Polski Młodzików, a w 1975 roku Mistrzem Polski Juniorów. Lata 80'te przyniosły dla AZS Gliwice, dziewiąty tytuł Drużynowego Mistrza Polski, a czwarty z rzędu składowi (Stefan Dryszel, Norbert Mnich, Piotr Molenda, Mirosław Pierończyk, Jarosław Kołodziejczyk – trener Wojciech Waldowski). Jednak, sportowej kariery nigdy mu się nie udało dopełnić indywidualnym tytułem mistrza Polski seniorów. Taki to był czas, że granica tego była nieprzekraczalna. Z Andrzejem Grubbą ciężko było wygrać. Wyniki zawodnicze Indywidualne Mistrzostwa Polski 1982, 83, 84 – srebrny medal 1977, 85, 88 – brązowy medal Mistrzostwa Polski, gra podwójna mężczyzn Z Andrzejem Jakubowiczem (1982) i Piotrem Molendą (1985) – złoty medal. Z Witoldem Woźnicą (1979) i Piotrem Molendą (1987, 88) – srebrny medal. Z Andrzejem Jakubowiczem (1980), Leszkiem Kucharskim (1976) i Piotrem Molendą (1983) – brązowy medal. Mistrzostwa Polski, gra mieszana Z Małgorzatą Urbańską (1981) i Jolantą Szatko (1983) – złoty medal. Z Weroniką Sikorą (1978), Jolantą Szatko (1984) i Katarzyną Calińską (1986) - srebrny medal. Z Katarzyną Calińską (1985, 87) – brązowy medal W latach 80'tych, nastąpił w Polsce również swoisty boom tenisa stołowego i pasmo sukcesów w międzynarodowych zawodach, a Stefan Dryszel był z pewnością jedną z sił poruszających te zjawiska. 1985 Mistrzostwa Świata – Goeteborg (Szwecja) brązowy medal w drużynie z Andrzejem Grubbą, Leszkiem Kucharskim, Piotrem Molendą i Andrzejem Jakubowiczem. 1984 Mistrzostwa Europy – Moskwa, srebrny medal w drużynie. 1986 Mistrzostwa Europy – Praga, srebrny medal w drużynie. Po 1987 roku, wyjeżdża na sportowe wojaże do klubów Francji i Niemiec. Pewnie w każdym zawodowcu dojrzewa myśl konfrontacji z zagraniczną rzeczywistością tenisa stołowego. Doświadczenie trwające 8 lat, okazało się pożytecznym stażem. Po pozwoliło PZTS 'owi ujmować to, jako zjawisko pożądane dla kompetentnej pracy trenerskiej i w 1996 roku Stefan Dryszel otrzymał nominację na selekcjonera kadry narodowej seniorów. Sukcesy trenerskie? Objaśnijmy rzecz przykładami. Mistrzostwa Europy: 1998 Eindhoven, srebro (Lucjan Błaszczyk, Tomasz Krzeszewski, Piotr Skierski, Michał Dziubański, Marcin Kusiński - turniej drużynowy), 2002 Zagrzeb, Lucjan Błaszczyk, Tomasz Krzeszewski (gra podwójna) srebro, 2007 Belgrad, srebro Lucjan Błaszczyk (gra podwójna z reprezentantem Chorwacji Tan Ruiwu), 2000 Brema, brąz (Lucjan Błaszczyk, Tomasz Krzeszewski, Michał Dziubański, Marcin Kusiński - turniej drużynowy), 2003 Courmayeur, brąz Lucjan Błaszczyk (gra mieszana, z Rumunką Otilią Badescu), 2007 Belgrad, brąz (Lucjan Błaszczyk, Daniel Górak, Bartosz Such, Jakub Kosowski, Paweł Chmiel). W tym roku kończy 52 lata, pracuje jako ekspert doradztwa sprzętowego w Aga Sport w Gliwicach i jest trenerem pierwszoligowego Polsportu Bielsko-Biała. Gdy spojrzymy w metrykę dokonań, można przypuszczać, że ta wybitna osobowość sportowa nie powiedziała ostatniego słowa w ważnych sprawach dla rozwoju naszej ukochanej dyscypliny. A może wkroczenie we współczesną rzeczywistość gliwickiego tenisa stołowego, z pokładami bogatych doświadczeń i siły, spowoduje boom nawiązujący do najświetniejszych kart historii? *Autorem tekstu jest pan Andrzej Krypel
|