Ta znana już szeroko metoda treningowa podlega ciągle ulepszeniom.

Pragnałbym zwrócić uwagę na następujące formy udoskonalające trening na wiele piłek:

Narzucanie bezpośrednio z ręki bez kozła o stół. Zwiększa to szybkość narzucanych piłek, co ma np. duże znaczenie przy nauce krótkich technik i  nauce skracania ruchu.

Narzucanie naprzemianstronnie stroną bekhendową i forhendową rakietki. Zbliża to nas bardziej do warunków gry.

Narzucanie piłek z użyciem kombinowanych okładzin. Uczy to zawodnika gry na kombinowane style gry.

Interaktywna gra na piłki. Narzucający porusza się a paroma piłeczkami w dłoni narzucając w tempo w różne miejsca stołu piłeczki. W ten sposób piłka jest narzucana z różnych miejsc, co zbliża bardziej do warunków gry.

Narzucanie piłek bliżej lub dalej od siatki. Możemy w ten sposób modelować trening szybkości specjalnej.

Narzucanie piłek połączone z normalną grą rakietką. Trener np. wykonuje serw w sposób konwencjonalny, następnie narzuca piłki realizując dane zadanie treningowe. Drugi przykład: 2-3 pierwsze piłki gra krótka w sposób konwencjonalny bez narzucania, w pewnym momencie trener przechodzi do narzucania realizując dane ćwiczenie.

Trening na wiele piłek 2 zawodników. Na zmianę 2 zawodników ze sobą trenujących narzuca sobie piłki realizując swoje indywidualne ćwiczenie. Przydatne w grupach bez trenera prowadzącego i w grupach naborowych bez dobrych sparingpartnerów.

Z.S