Ta znana już
szeroko metoda treningowa podlega ciągle ulepszeniom.
Pragnałbym zwrócić
uwagę na następujące formy udoskonalające trening na wiele piłek:
Narzucanie bezpośrednio z ręki bez kozła o stół. Zwiększa to szybkość narzucanych
piłek, co ma np. duże znaczenie przy nauce krótkich technik i nauce skracania ruchu.
Narzucanie naprzemianstronnie stroną bekhendową i
forhendową rakietki.
Zbliża to nas bardziej do warunków gry.
Narzucanie piłek z użyciem kombinowanych okładzin. Uczy to zawodnika gry na kombinowane style gry.
Interaktywna gra na piłki. Narzucający porusza się a paroma piłeczkami w dłoni
narzucając w tempo w różne miejsca stołu piłeczki. W ten sposób piłka jest
narzucana z różnych miejsc, co zbliża bardziej do warunków gry.
Narzucanie piłek bliżej lub dalej od siatki. Możemy w ten sposób modelować trening szybkości specjalnej.
Narzucanie piłek połączone z normalną grą rakietką. Trener np. wykonuje serw w sposób konwencjonalny,
następnie narzuca piłki realizując dane zadanie treningowe. Drugi przykład: 2-3
pierwsze piłki gra krótka w sposób konwencjonalny bez narzucania, w pewnym
momencie trener przechodzi do narzucania realizując dane ćwiczenie.
Trening na wiele piłek 2 zawodników. Na zmianę 2 zawodników ze sobą trenujących narzuca sobie
piłki realizując swoje indywidualne ćwiczenie. Przydatne w grupach bez trenera prowadzącego
i w grupach naborowych bez dobrych sparingpartnerów.
Z.S
|